Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημήτρης Νόλλας

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτρης Νόλλας
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Δημήτρης Νόλλας (Ελληνικά)
Γέννηση1940
Αδριανή Δράμας, Ελλάδα
ΕθνικότηταΈλληνας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
Ιδιότητασεναριογράφος, συγγραφέας, σκηνοθέτης κινηματογράφου[1] και σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών[1]
ΤέκναΚαμίλο, Στέφανος
Είδος τέχνηςΛογοτεχνία
ΒραβεύσειςΤο τρυφερό δέρμα Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 1983, Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1993, Τα θολά τζάμια, Βραβείο Διηγήματος Περιοδικού Διαβάζω 1997, Ο παλαιός εχθρός, Βραβείο Ουράνη Ακαδημίας Αθηνών
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Δημήτρης Νόλλας (1940) είναι Έλληνας συγγραφέας [2] και σεναριογράφος. Έργα του έχουν βραβευθεί με Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία.[3]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1940 στην Αδριανή Δράμας από γονείς Ηπειρώτες.[4] Η οικογένειά του εκτοπίστηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα Κατοχής και το 1943 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ο Δημήτρης Νόλλας φοίτησε στο Κολλέγιο Αθηνών [5] και σπούδασε στην Αθήνα και τη Φρανκφούρτη νομικά και κοινωνιολογία. Η χρεοκοπία της οικογενειακής επιχείρησης, από την οποία αντλούσε το εισόδημά του ως φοιτητής, είχε ως αποτέλεσμα να μην ολοκληρώσει τις σπουδές του και να οδηγηθεί αρκετά νωρίς στην βιοπάλη.[6] Έκτοτε έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στην Δυτική Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική (1962–1975). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγραψε και ραδιοσκηνοθέτησε παιδικές εκπομπές για το ραδιόφωνο και σκηνοθέτησε ενημερωτικές εκπομπές για την κρατική τηλεόραση (1975–1997).[7]

Δίδαξε τεχνική σεναρίου στο τμήμα επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1993–1995).[8]

Στην δεκαετία του '80 συνεργάστηκε σε σενάρια κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών με τους σκηνοθέτες Κωνσταντίνο Χατζή, Νίκο Παναγιωτόπουλο, Θόδωρο Αγγελόπουλο, Γιάννη Σμαραγδή,[9] Φώτο Λαμπρινό και Παντελή Βούλγαρη.

Από το 2004 έως το 2008 διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου για να αφοσιωθεί στη συγγραφή.[10]

Το πλούσιο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, δοκίμια και μεταφράσεις.[6][11]

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διηγήματα - Μυθιστορήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (2017) Ο κήπος στις φλόγες, εκδ. Ίκαρος
  • (2016) Οι ιστορίες είναι πάντα ξένες, εκδ. Ίκαρος [12]
  • (2015) Μάρμαρα στη μέση, εκδ. Ίκαρος
  • (2013) Το ταξίδι στην Ελλάδα, εκδ. Ίκαρος [13]
  • (2012) Στον τόπο, εκδ. Ίκαρος
  • (2011) Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα, Εκδόσεις Καστανιώτη
  • (2010) Ο καιρός του καθενός, εκδ. Καστανιώτη [14]
  • (2009) Ναυαγίων πλάσματα, εκδ. Κέδρος
  • (2005) Τα θολά τζάμια, εκδ. Καστανιώτη
  • (2005) Φύλλα καπνού, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας
  • (2004) Ο παλαιός εχθρός, εκδ. Καστανιώτη
  • (2003) Από τη μία εικόνα στην άλλη, εκδ. Καστανιώτη
  • (2002) Το πέμπτο γένος, εκδ. Καστανιώτη
  • (2000) Φωτεινή μαγική, εκδ. Καστανιώτη
  • (1998) Μικρά ταξείδια, εκδ. Καστανιώτη
  • (1998) Το τρυφερό δέρμα, εκδ. Καστανιώτη
  • (1996) Τα θολά τζάμια, εκδ. Καστανιώτη
  • (1995) Ο άνθρωπος που ξεχάστηκε, εκδ. Καστανιώτη
  • (1994) Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα, εκδ. Καστανιώτη
  • (1993) Une peau douce, εκδ. Kauffmann
  • (1990) Ονειρεύομαι τους φίλους μου, εκδ. Καστανιώτη
  • (1987) Τα καλύτερα χρόνια, εκδ. Καστανιώτη
  • (1982) Νεράιδα της Αθήνας, εκδ. Νεφέλη, (2004) εκδ. Καστανιώτη

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (2014) 15 βγαίνουν με κόκκινο, εκδ. Τόπος [ανθολόγηση]
  • (2010) Το στίγμα της εποχής μας, εκδ. Καστανιώτη
  • (2009) Ανθολογία ελληνικού διηγήματος του 20ού αιώνα, εκδ. Καστανιώτη
  • (2006) Ιστορίες καπνού, εκδ. Μίνωας
  • (2005) Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, εκδ. Πατάκη
  • (2005) Ο δρόμος για την Ομόνοια, εκδ. Καστανιώτη
  • (2005) Οι παπαγάλοι δεν διαβάζουν βιβλία, εκδ. Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός
  • (2003) Νίκος Παναγιωτόπουλος, εκδ. Αιγόκερως
  • (2002) Στην αυλή του Αγίου. Η Παναγίτσα του μπερντέ, εκδ. Μεταίχμιο
  • (2002) Σύγχρονη ελληνική πεζογραφία, εκδ. Αλεξάνδρεια
  • (1997) Άσεμνες ιστορίες, εκδ. Πατάκη
  • (1997) Συνάντηση, εκδ. Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης Κοζάνης

Μεταφράσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (2009) Thomson, David, Rosebud: η ζωή του Όρσον Γουέλς, Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
  • (2008) Augustin, Michael, Η σύμπτωση και άλλες ιστορίες, εκδ. Μελάνι
  • (2007) Μέρες ποίησης, Συλλογικό έργο, εκδ. Γαβριηλίδης
  • (2002) Ανθολογία Γεωργιανής ποίησης, εκδ. Καστανιώτη

Διακρίσεις - Βραβεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (1976) Ford Foundation Grant
  • (1978) Υποτροφία του προγράμματος Φουλμπράιτ (Fulbright Grand), για το International Writing Program του Πανεπιστημίου της Άιοβα (lowa) [5]
  • (1983) Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, για τη συλλογή διηγημάτων «Το τρυφερό δέρμα» [3]
  • (1993) Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, για το μυθιστόρημα «Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα» [15]
  • (1996) Βραβείο Διηγήματος περιοδικού Διαβάζω, για τη συλλογή «Τα θολά τζάμια» [16]
  • Επίτιμος Διδάκτωρ Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστήμιου της Τιφλίδας [2]
  • (2004) Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη, Ακαδημίας Αθηνών, για τη συλλογή διηγημάτων «Ο παλαιός εχθρός» [17]
  • (2014) Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, για το μυθιστόρημα «Ταξίδι στην Ελλάδα» [18][19]
  • (2019) Μεγάλο Τιμητικό Βραβείο του περιοδικού «Ο Αναγνώστης», για το σύνολο του έργου του [20][21]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0634475.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εταιρεία Συγγραφέων. «Δημήτρης Νόλλας». www.authors.gr. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. «Αρχείο Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας». www.ekebi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2021. 
  4. ↑ Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (9 Σεπτεμβρίου 2009). «Σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς | Νόλλας Δημήτρης». www.ekebi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Ερμής, Περιοδικό (Τεύχος 70, Έτος 60ο). «Τριμηνιαία έκδοση του Συλλόγου Αποφοίτων Κολλεγίου Αθηνών» (PDF). www.saka.gr. Αθήνα: Κωνσταντίνος Παπαδιαμάντης. σελίδες 15–17. 
  6. ↑ 6,0 6,1 BiblioNet. «Νόλλας, Δημήτρης». www.biblionet.gr. 
  7. ↑ Εκδόσεις Ίκαρος. «Δημήτρης Νόλλας». ikarosbooks.gr. 
  8. ↑ Φωτόδεντρο - Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία. «Δημήτηρης Νόλλας. Βιογραφικό σημείωμα». ebooks.edu.gr. 
  9. ↑ Ζουμπουλάκης, Γιάννης (25 Ιουλίου 2019). «Το Χάρβαρντ τιμά τον Γιάννη Σμαραγδή». www.tovima.gr. εφημερίδα το Βήμα. 
  10. ↑ Το Βήμα, Εφημερίδα (25 Νοεμβρίου 2008). «Παραίτηση του Δημήτρη Νόλλα από το ΕΚΕΒΙ». www.tovima.gr. 
  11. ↑ Πολιτεία, Βιβλιοπωλείο. «Νόλλας Δημήτρης». www.politeianet.gr. 
  12. ↑ Παντούλας, Θεόδωρος (2 Μαΐου 2017). «Ο Δημήτρης Νόλλας σε πρώτο πρόσωπο». Αντίφωνο. 
  13. ↑ Μπασκόζος, Γιάννης (7 Απριλίου 2013). «Δημήτρης Νόλλας: Το Κακό δεν τελειώνει ποτέ». www.tovima.gr. εφημερίδα Το Βήμα. 
  14. ↑ Σπίνου, Παρή (30 Μαΐου 2010). «Η τηλεόραση; Μια φάκα για μικρόνοες». www.enet.gr. εφημερίδα Ελευθεροτυπία. 
  15. ↑ BiblioNet. «Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος». www.biblionet.gr. 
  16. ↑ Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. «Λογοτεχνικά βραβεία περιοδικού «Διαβάζω»». www.ekebi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2020. 
  17. ↑ Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. «Βραβεία Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών». www.ekebi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2021. 
  18. ↑ Το Βήμα, Εφημερίδα (12 Δεκεμβρίου 2014). «Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας: Οι βραχείς κατάλογοι». www.tovima.gr. 
  19. ↑ Τα Νέα, Εφημερίδα (11 Μαρτίου 2015). «Αυτοί είναι οι νικητές των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας του 2014». www.tanea.gr. 
  20. ↑ Ο Αναγνώστης, Περιοδικό (11 Ιουνίου 2019). «Τα βραβεία του Αναγνώστη 2019». www.oanagnostis.gr. 
  21. ↑ Ο Αναγνώστης, Περιοδικό (13 Ιουνίου 2019). «Δημήτρης Νόλλας. Το Μεγάλο Βραβείο 2019, Το έργο, Οι ομιλίες». www.oanagnostis.gr. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δημήτρης_Νόλλας&oldid=10188477"